یکی از شگردهای برخی پزشکان این است که در اولین مراجعه ی بیمار، مریضی او را بزرگ و مهم جلوه می دهند (در حالی که می دانند چیز مهمی نیست) اما پس از مصرف دارو و در مراجعه ی بعدی، از روند درمان، اظهار رضایت می کنند و به این صورت مهارت خود را به رخ بیماران می کشند و به عبارت دیگر آنها را می فریبند و بازار گرمی می کنند!
برای همین است که دکتر می خواهد بداند بیمار، اولین بار است مراجعه می کنند یا چندمین بار و گاهی منشی سؤال می کند و روی کاغذ نمره ی ویزیت، رمز را برای دکتر می نویسد.
دوستی گفت: شخصی از یک چشمش، زیادی اشک می آمد (یا مشکلی دیگر). با اصرار زنش همراه او ـ که پزشک بود ـ به یک چشم پزشک آشنا و سرشناس مراجعه کردند. او گفته بود: چشمش خیلی خراب است و هر لحظه احتمال کوری می رود. مقداری دارو داده بود و با این سفارش که چون قضیه خیلی حساس است، حتما همه را سر ساعت بخورد و… و چند روز بعد دوباره مراجعه کند.
اما بیمار هیچیک از داروها را مصرف نکرد بلکه خودش قطره ی شستشوی چشم از داروخانه خرید و در چشم می ریخت. با این مداوا چشمش خوب شد اما با اصرار زنش روز موعود دوباره به همان چشم پزشک مراجعه کردند. او بعد از معاینه، اظهار خوشحالی کرد که داروها اثر گذاشته است ولی بیمار گفته بود: من هیچکدام از داروهایی را که دادی استفاده نکردم! و…
